|
طرح جامع اول و دوم بندرعباس نخستين طرح جامع بندرعباس در سال 1345 تهيه گرديد كه پيش بيني رشد نسبتاً كمي را كرده بود و توجه خود را به آنچه در حال حاضر بخش مركزي شهر است منحصر كرده بود. در سال 1355 تهيه طرح جامع دوم آغاز گرديد كه بخشي از آن (كه در طرح مزبور آنرا طرح هادي ناميده بودند) به مسائل شهر موجود پرداخته بود و بقيه با ديد وسيعتري تقريباً همة منطقة شهري را براي جاي يابي گسترش آينده بررسي نموده بود. اما چنين بنظر ميرسد كه خاستگاه اصلي مطالعات طرح فوق الذكر اين تصميم قبلي بوده است كه جمعيت بندرعباس به 750 هزار نفر خواهد رسيد (و يا بايد برسد) در صورتيكه بديهي است كه يك چنين پيش داوري صحيح نيست و اصولاً رشد جمعيت فقط يكي از مسائل است آنها است) و آنچه در تغيير شكل الگوي شهرنشيني تأثير دارد امكانات بالقوه و گرايشها و حركات داخلي خود منطقة شهري و كششهاي متقابل منطقة شهري با مناطق اطراف آن است. در اين طرح ضرورت مطالعه و تهية طرح منطقة شهري بندرعباس مطرح گرديد. از اهداف اصلي طرح پيشنهادي مي توان دو مورد زير را برشمرد. -1 دست يافتن به مناسبترين الگوي شهرنشيني در منطقه. -2 نگهداري اراضي مستعد براي مصارف مناسب و در زمان لازم.
طرح جامع شهر بندرعباس اين طرح بعنوان تجديد نظر در طرح جامع بندرعباس در محدودة داخلي شهر و در حد ضرورت و لزوم به مطالعات و بررسي هاي منطقه اي پرداخت. از اهداف عمده اين طرح مي توان به موارد ذيل اشاره نمود. · كنترل رشد جميعت شهر؛ · بالا بردن سطح توليد و اصلاح تركيب اشتغال ؛ · دادن شكل منطقي به توسعه شهر؛ · ايجاد تعادل در توزيع و ارائه خدمات شهري؛ · ايجاد ارتباط منطقي بين شهر و محيط آن؛ · ايجاد بافت و سيماي مناسب و دلپذير؛ · تسميل ارتباط عملكردهاي شهري با يكديگر و با خارج شهر؛ · حفظ امكانات براي توسعة دراز مدت. اهداف طرح جامع : از آنجا كه طرح جامع يك طرح مساله گرا (problem – led ) بود، اهداف كلان خود را بر مبناي مسائل شهر تدوين كرد. اين اهداف عبارتند از : § كاهش سرعت رشد جمعيت شهر ( احتمالا از طريق راهبردهاي كالبدي ) ؛ § توزيع متعادل خدمات در سطح شهر؛ § حفظ باغات واراضي كشاورزي؛ § گسترش توسعه حلقوي شهر؛ § افزايش كارآيي سيستم حمل ونقل شهري؛ § ايجاد تعادل در ساختار اشتغال با توجه به امكانات و استعداد هاي اقتصادي شهر؛ راهبردهاي طرح جامع: در جهت تحقق اهداف فوق، طرح جامع، اتخاذ راهبردهاي زير را در دستور كار خود قرار دارد. - حوزه بندي تراكم ساختماني؛ - ايجاد مراكز منفصل سكونت گاهي ؛ - ايجاد نظام سلسله مراتب در توزيع مراكز خدمات رساني؛ - ايجاد حوزه استحفاظي قابل كنترل توسط مديريت شهري؛ - توسعه دروني بافت هاي موجود؛ - توسعه جديد پيوسته با توجه به تنگنا ها و امكانات موجود؛ - تفكيك معابر شرياني از معابر ناحيه اي و عبوري؛ - تلفيق موزون گسترش خطي وحلقوي شهر ؛ - تقسيم كار توليدي بين شهر و روستا و حذف مشاغل واسطه اي؛ - استفاده مناسب از كليه ذخاير فرهنگي وتاريخي شهر جهت توسعه صنعت توريسم؛ - ايجاد تسهيلات جهت توسعه كشاورزي ؛ - تجديدنظر در سيستم آموزش و پرورش؛ - تدوين و اجراي برنامه هاي توسعه منطقه اي.
|
|
طرح جامع اول و دوم بندرعباس نخستين طرح جامع بندرعباس در سال 1345 تهيه گرديد كه پيش بيني رشد نسبتاً كمي را كرده بود و توجه خود را به آنچه در حال حاضر بخش مركزي شهر است منحصر كرده بود. در سال 1355 تهيه طرح جامع دوم آغاز گرديد كه بخشي از آن (كه در طرح مزبور آنرا طرح هادي ناميده بودند) به مسائل شهر موجود پرداخته بود و بقيه با ديد وسيعتري تقريباً همة منطقة شهري را براي جاي يابي گسترش آينده بررسي نموده بود. اما چنين بنظر ميرسد كه خاستگاه اصلي مطالعات طرح فوق الذكر اين تصميم قبلي بوده است كه جمعيت بندرعباس به 750 هزار نفر خواهد رسيد (و يا بايد برسد) در صورتيكه بديهي است كه يك چنين پيش داوري صحيح نيست و اصولاً رشد جمعيت فقط يكي از مسائل است آنها است) و آنچه در تغيير شكل الگوي شهرنشيني تأثير دارد امكانات بالقوه و گرايشها و حركات داخلي خود منطقة شهري و كششهاي متقابل منطقة شهري با مناطق اطراف آن است. در اين طرح ضرورت مطالعه و تهية طرح منطقة شهري بندرعباس مطرح گرديد. از اهداف اصلي طرح پيشنهادي مي توان دو مورد زير را برشمرد. -1 دست يافتن به مناسبترين الگوي شهرنشيني در منطقه. -2 نگهداري اراضي مستعد براي مصارف مناسب و در زمان لازم.
طرح جامع شهر بندرعباس اين طرح بعنوان تجديد نظر در طرح جامع بندرعباس در محدودة داخلي شهر و در حد ضرورت و لزوم به مطالعات و بررسي هاي منطقه اي پرداخت. از اهداف عمده اين طرح مي توان به موارد ذيل اشاره نمود. · كنترل رشد جميعت شهر؛ · بالا بردن سطح توليد و اصلاح تركيب اشتغال ؛ · دادن شكل منطقي به توسعه شهر؛ · ايجاد تعادل در توزيع و ارائه خدمات شهري؛ · ايجاد ارتباط منطقي بين شهر و محيط آن؛ · ايجاد بافت و سيماي مناسب و دلپذير؛ · تسميل ارتباط عملكردهاي شهري با يكديگر و با خارج شهر؛ · حفظ امكانات براي توسعة دراز مدت. اهداف طرح جامع : از آنجا كه طرح جامع يك طرح مساله گرا (problem – led ) بود، اهداف كلان خود را بر مبناي مسائل شهر تدوين كرد. اين اهداف عبارتند از : § كاهش سرعت رشد جمعيت شهر ( احتمالا از طريق راهبردهاي كالبدي ) ؛ § توزيع متعادل خدمات در سطح شهر؛ § حفظ باغات واراضي كشاورزي؛ § گسترش توسعه حلقوي شهر؛ § افزايش كارآيي سيستم حمل ونقل شهري؛ § ايجاد تعادل در ساختار اشتغال با توجه به امكانات و استعداد هاي اقتصادي شهر؛ راهبردهاي طرح جامع: در جهت تحقق اهداف فوق، طرح جامع، اتخاذ راهبردهاي زير را در دستور كار خود قرار دارد. - حوزه بندي تراكم ساختماني؛ - ايجاد مراكز منفصل سكونت گاهي ؛ - ايجاد نظام سلسله مراتب در توزيع مراكز خدمات رساني؛ - ايجاد حوزه استحفاظي قابل كنترل توسط مديريت شهري؛ - توسعه دروني بافت هاي موجود؛ - توسعه جديد پيوسته با توجه به تنگنا ها و امكانات موجود؛ - تفكيك معابر شرياني از معابر ناحيه اي و عبوري؛ - تلفيق موزون گسترش خطي وحلقوي شهر ؛ - تقسيم كار توليدي بين شهر و روستا و حذف مشاغل واسطه اي؛ - استفاده مناسب از كليه ذخاير فرهنگي وتاريخي شهر جهت توسعه صنعت توريسم؛ - ايجاد تسهيلات جهت توسعه كشاورزي ؛ - تجديدنظر در سيستم آموزش و پرورش؛ - تدوين و اجراي برنامه هاي توسعه منطقه اي.
|